RECENZJA: „The Outer Worlds” przypomina nam, jak wspaniałe mogą być gry dla jednego gracza

Stworzona przez Obsidian Entertainment i wydana 25 października gra jest tak fascynująca i dobrze wykonana, że ​​daje perspektywę na to, jak wspaniała może być gra dla jednego gracza w branży, która zajmuje się mikrotransakcjami i dojeniem pieniędzy od ludzi . Nie będę udawał, że zapoznałem się z historią gier, nad którymi pracował Obsidian.

Nigdy nie grałem w grę Fallout ani w żadną grę, nad którą pracowali. Dla mnie The Outer Worlds było nowym doświadczeniem nie tylko w odniesieniu do samej gry, ale także dla twórców. Podczas gdy Bethesda popada w samobójstwo Fallouta 76, zarażonego mikrotransakcjami i błędami łamiącymi rozgrywkę, Obsidian rozkoszuje się zwycięstwem, wypuszczając grę RPG stworzoną przez serca i mózgi pełnych pasji pracowników.

Gra, która często jest określana jako kontynuacja Fallout: New Vegas, jednak dla tych, którzy nie grali w New Vegas, jest to inne doświadczenie niż wszystko, w co grałeś. Pracując od początku 2016 roku,Światy zewnętrzneoferuje graczom pakiet, który idzie na całość.

Wizualizacje:

Już na chwilę po wejściu do gry, pierwszym aspektem, który Cię zaskoczy, jest to, jak estetyczna jest ta gra. Od czystego stylu artystycznego po pięknie stworzone światy, Outer Worlds jest absolutnie oszałamiający. Gra będzie się starzeć jak dobre wino, ponieważ możesz ją odwiedzić wiele lat po zagraniu w nią po raz pierwszy, i nadal będzie zachwycać. Ma po prostu styl artystyczny, który jest mieszanką No Man’s Sky i Fallouta 4, ale działa idealnie, ponieważ Obsidian dodaje własną neonową żywotność i życie do projektu, którego brakuje w pozostałych dwóch grach.

Co więcej, ze względu na determinację, by nie uczynić z każdego obszaru ogromnego kawałka nicości do odkrycia, różne projekty obszarów w tej grze są niezwykle zabawne i wyjątkowe do odkrycia. Niezależnie od tego, czy każdy obszar ma własną odrębną osobowość, czy też ze względu na to, jak skondensowany jest każdy obszar, wszystko to ma znaczenie podczas odkrywania nowych obszarów, których jeszcze nie odkryłeś. Każde środowisko w grze jest jakby zamknięte, aby naprawdę dać wrażenie, że naprawdę znajdujesz się w społeczności, a nie tylko na jakimś ogromnym obszarze na ogromnej mapie.

Wszystko, co widzisz w grze, ma prawie cel, by tam być, niezależnie od tego, czy chodzi o dodanie osobowości postaci, czy po prostu o dodanie więcej życia miastu. Jednak projekt tej gry idzie dalej od dobrego wyglądu dla środowiska. Oczywiste jest również, że wiele wysiłku włożono w interakcje między postaciami. Kiedy rozmawiasz z postaciami, zauważysz, że świeci na nich światło, jakby byli na publicznym stoisku, wygłaszając przemówienie o wolności i nadziei. Jest to również obsługiwane, ponieważ tło rozmywało się za każdym razem, gdy mówisz do postaci, koncentrując się na osobie mówiącej.

Aby dodać do tego, światła wokół postaci podczas mówienia prawie stają się nieco przyciemnione, ponieważ świecące światło naprawdę skupia się na animacjach twarzy i reakcjach postaci, z którą wchodzisz w interakcję. Projekt jest nietypowy i niepowtarzalny, ale w najlepszy możliwy sposób. To taki, który nie jest często spotykany w dzisiejszych grach, jeśli w ogóle, ale jest to zdecydowanie pożądana zmiana.

Wolne od błędów/usterek:

W dzisiejszych czasach jest prawie niemożliwe, aby wyobrazić sobie grę Triple-A wydaną w idealnym stanie, a przynajmniej prawie idealnym. Pomimo wszelkich przeciwności i faktu, że Obsidian Entertainment jest mniejszą firmą niż większość twórców Triple-A, Outer Worlds nie ma żadnych błędów. Podczas mojej rozgrywki nie napotkałem ani jednego błędu. Nie było żadnych usterek ani problemów z przerwami w grze.

To niemal histeryczne, gdy mały programista, taki jak Obsidian, jest w stanie zaprezentować grę, która jest w tak dobrym stanie, gdy masowi programiści Triple-A, tacy jak Bethesda, Rockstar Games, Ubisoft i EA, często wypuszczają gry z błędami i usterkami.

Grałem w tę grę na PlayStation 4, gdzie doświadczyłem niewielkich spadków liczby klatek na sekundę, gdy eksplorowałem bardziej otwarte obszary mapy, ale nigdy nie było to zbyt zauważalne ani wstrząsające. Za każdym razem, gdy byłem w mieście (np. Edgewater), nigdy nie widziałem żadnych spadków liczby klatek na sekundę, a gra działała pięknie, bez zakłóceń. Nigdy nie było wyskakujących okienek lub wyskakujących tekstur, żadnych dziwnych animacji AI ani niczego, co w przeciwnym razie można by uznać za usterkę lub błąd.

Nie oznacza to, że wszyscy inni będą mieli podobną rozgrywkę jak moja, jestem pewien, że są ludzie, którzy doświadczyli błędów/awarii, ale mogę mówić tylko o tym, co spotkałem. To po prostu imponujące, że gra na tę skalę nie przysporzyła mi żadnych problemów, gdy premiera i obecny stan gier, takich jak Anthem czy Fallout 76, postrzegają te dwie gry jako kompletne żarty dla branży gier.

To tylko wymusza fakt, że po wydaniu gry Triple-A nie ma wymówek, dlaczego byłaby błędna lub glitchy, zwłaszcza gdy konsumenci wydają 60-90 USD na grę.

Długość gry:

Jest to jedna z tych gier, które można ukończyć w minimum 15 godzin, jeśli nie gra się w pełni. Sposób, w jaki ta gra została zaprojektowana, polega na tym, że pozwala graczom grać tak, jak chcą, a to oznacza możliwość ignorowania wszystkich zadań pobocznych i przechodzenia przez mięsiste rzeczy.

Jednak dla każdego, kto grał wcześniej w co najmniej jedną grę RPG z otwartym światem, wiedziałbyś, że granie w nią w ten sposób oznaczałoby utratę zawartości, która jest niezwykle satysfakcjonująca i satysfakcjonująca, ponieważ otrzymujesz kawałki fantastycznej historii i spotkań postacie, których inaczej byś nie spotkał, gdybyś tylko zwrócił uwagę na główną historię.

Odkrywanie każdego świata i traktowanie każdego świata jako jednostki z własną historią jest o wiele bardziej znaczące, gdy zdajesz sobie sprawę, że każdy świat przedstawia sytuacje, postacie i historie, które być może nie są kluczowe dla głównej fabuły, ale są kluczowe dla twojego ogólnego doświadczenia.

Nie wspominając o tym, że do wszystkiego w tej grze można podejść w dowolny sposób. Ta gra daje ci tak wiele rzeczy, które pozwalają ci grać w tę grę inaczej niż zwykle. Jeśli wolisz grać ukradkiem i myśleć strategicznie, gra zachęca Cię do tego, dając Ci urządzenie, które pozwala na zmianę przebrania, dzięki czemu nie będziesz walczył z każdą sytuacją za pomocą przemocy, zamiast tego musisz dokładnie przemyśleć podejście obszar o ograniczonym dostępie.

Jeśli wolisz bardziej bezpośrednie podejście, w grze znajdziesz różnorodne bronie, które są niezwykłe w użyciu, ale także towarzyszy, którzy pomogą ci walczyć z wszystkim lub kimkolwiek, kto spróbuje cię skrzywdzić. W tę grę można grać na kilka sposobów, co jest również wymuszane przez zdolności i umiejętności związane z grą.

Gra uzasadnia swoją długość również tym, że Twoje wybory będą miały głęboki wpływ na to, co stanie się z konkretnymi ludźmi lub całym światem. Jest o wiele więcej gier niż tylko główna historia, jeśli jesteś typem gracza, który lubi zagłębiać się w grę i odkrywać wszystko, co jest w ofercie.

Historia:

W Światach Zewnętrznych wyryta jest historia, która analizuje ideę kapitalizmu korporacyjnego i tego, jak ta forma społeczeństwa wpływa na wszystkich. Cała gra opiera się na koncepcji ogromnych korporacji kontrolujących ludzi i społeczeństwo na różnych poziomach. Podczas gdy gra porusza poważny temat, zawsze pojawia się jakiś satyryczny żart, który jest żartowany z szaleństwa sytuacji.

Ludzie nie są już postrzegani jako ludzie, zamiast tego postrzegani są jako całkowicie jednorazowi, jeśli nie nadają się do wykonywania wymaganej od nich pracy. W rzeczywistości jedną z historii, z którymi będziesz się zajmować na początku, jest pomysł, że nie każdemu, kto jest chory lub niezdrowy w Edgewater, zapewni się lekarstwa lub pomoc, ponieważ taniej byłoby pozwolić im umrzeć niż wydać środki, aby im pomóc.

Podczas podróży tej pokręconej historii będziesz wchodzić w interakcje z postaciami, o które zaczniesz się naprawdę troszczyć, postaciami, które dopiero przetrwają w trudnych warunkach określonych przez mega-korporację Spacer’s Choice in the Outer Worlds. Tego rodzaju historia jest zawsze ekscytująca ze względu na podobieństwa i porównania, które można łatwo przeprowadzić w dzisiejszym społeczeństwie. W tym momencie możesz zapytać, dlaczego ktoś miałby zostać i pracować dla Spacer’s Choice?

Cóż, prosta prawda jest taka, że ​​każdy, kto zakończy pracę, najprawdopodobniej umrze z głodu i umrze w dziczy, gdzie czekają na nich niebezpieczeństwa Światów Zewnętrznych. Co ciekawe, na początku gry spotykasz małą społeczność, w której masz szansę im pomóc lub pomóc pobliskiemu miastu (Edgewater), które jest kontrolowane przez Spacer’s Choice.

Każdy w tej grze, bez względu na to, czy jest zwykłym obywatelem, czy ekstremistą, jest po to, by uważać na siebie lub kolonię, której służą. Fabuła jest bardzo dostosowana do twoich wyborów i tego, z kim jesteś, niezależnie od tego, czy są to megakorporacje, frakcje, czy po prostu ktoś, kto dba o siebie.

Towarzysze:

Po tym, jak dowiedziałem się, że Outer Worlds zawiera element towarzyszący w grze, szybko byłem sceptyczny, ponieważ tego rodzaju element w grze RPG nigdy tak naprawdę nie błyszczy. Błąd, który popełniłem, myśląc, że był prawie wstydliwy po tym, jak sam zagrałem w tę grę i zdałem sobie sprawę, że towarzysze są jedną z najlepszych części tej gry.

W trakcie gry spotkasz postacie, które mogą do ciebie dołączyć, jeśli zaakceptujesz, na twój statek i będą one stałym członkiem twojej załogi, chyba że zdecydujesz się je wyrzucić. Towarzysze w większości gier, takich jak Skyrim, mają za zadanie robić jedną rzecz: podążać za tobą podczas przemierzania świata i pomagać ci w walce, gdy walczysz z wrogami lub odwrotnie.

To, co jest niesamowite w Światach Zewnętrznych, to to, że towarzysze nie czują się towarzyszami, zamiast czuć się bardziej jak prawdziwa osoba z własnymi historiami, pochodzeniem, upodobaniami i niechęciami oraz wszystkim innym, co czyni człowieka człowiekiem.

Na przykład Parvati – towarzysz, którego zdobywasz wcześnie, to ekscytująca, ale nieśmiała osoba, która jest również inżynierem mechanikiem. Poznanie tych informacji nie ma jednak formy opisu postaci, ale zamiast tego dowiesz się, że wchodząc w interakcję ze swoim towarzyszem i rozmawiając z nim, dowiesz się o nim ciekawostek, często o ich rodzinach, karierze, wyborach życiowych i coś jeszcze.

Jeśli masz zamiar podjąć decyzję, z którą towarzysz czuje się niekomfortowo, poinformują Cię o tym, pytając, czy mógłby z Tobą porozmawiać przez chwilę, zanim podejmiesz tę decyzję. Jeśli Ty również podejmiesz bardzo kontrowersyjną decyzję, Twój towarzysz może zrezygnować i Cię opuścić. Możesz nie zgadzać się ze swoimi towarzyszami, a może ich opinie skłaniają cię do wybrania czegoś, co prawdopodobnie byś zaniedbał.

Wszystko sprowadza się do pomysłu, że nie są to tylko towarzysze, ale rzeczywiste postacie z sensownymi historiami.

Do tego dochodzą zdolności i umiejętności, które możesz przekazać swojemu towarzyszowi. Możesz poprawić ich zdrowie, udźwignąć, prędkość ruchu, ataki i kilka innych umiejętności, które możesz ulepszyć lub zdobyć dla swojego towarzysza.

Na tym się jednak nie kończy, a jeśli twój towarzysz jest inżynierem mechanikiem, uzdrowicielem lub wojownikiem, jego umiejętności będą się na tym opierać. Twoi towarzysze będą mieli zupełnie inne osobowości. Parvati ma nieśmiałe, ale optymistyczne spojrzenie na życie, Ellie jest postacią zainspirowaną banitą, która jest bardziej zamknięta na świat i jest wielu innych towarzyszy, z którymi się spotykasz.

Oprócz tego istnieją również misje oparte na towarzyszach, w których z większym prawdopodobieństwem nauczysz się o nich czegoś nowego lub nawet pozwolisz swojemu towarzyszowi rozwijać relacje i zmieniać się jako postać. W ten sposób gra naprawdę rozumie, jak połączyć gracza z towarzyszem i poczuć się tak, jakby nie był tylko kimś, kto śledzi cię na całym świecie, ale bardziej jako osoba, a nawet przyjaciel.

Co więcej, towarzysze w Światach Zewnętrznych nie skupiają się tylko na utrzymywaniu jakiejś relacji tylko z tobą. Nie, będą rozmawiać między sobą, a nawet z innymi postaciami zaangażowanymi w główną historię, niezależnie od tego, czy jest to romantyczna interakcja, czy tylko przypadkowa rozmowa.

Te postacie od razu czują się jak postacie rozwinięte, a nie postacie, które są po to, aby ci służyć.

Błędna rozgrywka:

Podczas gdy inne elementy gry świętują zwycięstwo, rozgrywka to prawdopodobnie sytuacja, w której gra nie jest całkowicie satysfakcjonująca. Niestety, nie ma innej formy transportu niż chodzenie po świecie, co może sprawić, że gra będzie trochę przestarzała, głównie dlatego, że gra polega na ciągłym przemieszczaniu się z punktu A do punktu B. Nie oznacza to jednak, że rozgrywka jest wadliwa i nie ma żadnych zalet, ponieważ byłoby to kłamstwem.

Rozgrywka zaczyna się poprawiać, zwłaszcza gdy odblokujesz unikalne zdolności, takie jak możliwość skakania do przodu lub odblokowanie możliwości szybszego poruszania się/biegania. Niemniej jednak gra trwa około 25 godzin i czasami może być mdła, ale ekscytujący charakter eksploracji w grze niemal natychmiast podnosi na duchu.

Idąc dalej, musimy również wziąć pod uwagę walkę jako czynnik. W grze zastosowano walkę, która uzupełnia pierwszoosobowy charakter rozgrywki. W większości walka tutaj działa, gdy skupiasz się na unikaniu, parowaniu i od czasu do czasu wciskaniu przycisku, aby uderzyć w zwarciu. Gra ma solidne podstawy dotyczące broni i broni palnej, ponieważ istnieje wiele rodzajów broni do wyboru, które pomogą ci w dziczy.

Walka często jest bardzo dobra, ponieważ zwykle jest szybka i jest dość mocna. Mówiąc to, jest jedna wada, której doświadczyłem podczas gry, a mianowicie fakt, że walka zaczyna wydawać się łatwa na normalnym poziomie trudności. Podczas mojego pierwszego przejścia zdecydowałem się grać na normalnym i w połowie gry; walka zaczęła wydawać się zbyt łatwa niż cokolwiek innego. Na początku było to całkiem satysfakcjonujące, ponieważ widziałem siebie jako superbohatera, którego nie można było powstrzymać, jednak to uczucie naturalnie się skończyło, gdy zobaczyłem, że robię to samo bez żadnego prawdziwego wyzwania.

Teraz wpłynęło to nie tylko na moje przemyślenia na temat rozgrywki, ale także na dodanie w grze modyfikacji broni, ponieważ nigdy nie czułem potrzeby dodawania modyfikacji, które w przeciwnym razie zmieniłyby mój styl gry, jeśli chodzi o walkę. Wyjątkowo, Outer Worlds wprowadza system, w którym masz możliwość rozwinięcia usterki w zamian za otrzymanie punktu umiejętności lub czegoś innego.

Jednak nie jest to nawet warte kompromisu, a system szybko stał się przestarzały w mojej grze, ponieważ nigdy nie poświęciłem mu pory dnia, ponieważ nigdy nie zaproponowano mi godnego kompromisu. Możliwe, że to dlatego, że grałem na standardowym poziomie trudności, nie byłem w stanie doświadczyć tego systemu w pełni, ale zmiana poziomu trudności, aby cieszyć się czymś w grze, nie jest kompromisem, który powinienem iść .

Co więcej, ponieważ jest to gra RPG, masz wybór walki z sytuacjami na różne sposoby, niezależnie od tego, czy jest to hakowanie, skradanie się, czy nawet moc dialogu. Gra naprawdę błyszczy w hakowaniu i dialogu, ponieważ są to dwie opcje, na które musisz być najbardziej ostrożny, a pod koniec możesz czuć się bardzo zadowolony z wyniku lub rozczarowany, że właśnie pomogłeś podsycić wojnę między dwojgiem społeczności.

Z drugiej strony skradanie się jest prawdopodobnie słabszą opcją, a to dlatego, że gra nigdy nie skłania cię do takiego podejścia. Istnieją tłumiki jako dodatki, ale są one niezwykle rzadkie i nawet po zastosowaniu wrogowie nadal będą mogli usłyszeć twoje strzały, gdy zabijesz ich partnera lub stworzenie (np. Raptidon).

Wspomniałem wcześniej o systemie przebrań, który wprowadza gra, w którym otrzymujesz holograficzną osłonę urządzenia, która pozwala ci zmienić wygląd na kogoś innego, aby uzyskać dostęp do obszarów o ograniczonym dostępie. To wyjątkowy dodatek do rozgrywki w ukryciu; wadą jest jednak to, że w grze rzadko pojawia się sytuacja, w której urządzenie jest przydatne. Pod względem rozgrywki nie jest świetny, ale też nie jest zły.