10 najlepszych horrorów z 2010 roku

Lata 30. miały Draculę i Frankensteina. Lata 80. mieli Freddy'ego i Jasona. Lata 2010 miały dość mieszaną torbę. Trudno powiedzieć, jakie horrory zdefiniowały tę ostatnią dekadę, ale spójrzmy wstecz na te, które oferowały. Ten pisarz oferuje swoje skromne typy do 10 najlepszych horrorów z 2010 roku.

10. „To podąża” (2014)

Młoda kobieta polega na pomocy swoich sceptycznych przyjaciół, walcząc z nadprzyrodzonym bytem, ​​którego nikt z nich nie widział. To był frazes w klasycznych slasherach, że rozwiązłość prowadzi do śmierci.

Cóż, ten film porzuca wszelką subtelność. Będziesz wiedział, jak to widziałeś. Dostajemy wiele niesamowitych obrazów najstraszniej wyglądających ludzi powoli zmierzających w kierunku naszych bohaterów, ponieważ ta rzecz może przybierać różne formy. Często obserwując to z ich punktu widzenia, jest to jeszcze bardziej niepokojące, gdy ten stwór skrada się w kierunku kamery.

9. „Cisza” (2016)

Proste życie głuchej pisarki w lesie zostaje przerwane pewnej nocy, gdy zamaskowany napastnik zaczyna prześladować ją do domu. To świetna opowieść o przetrwaniu, a występ Kate Siegel zasługuje na brawa.

Mężczyzna, jak go nazywa, jest również bardzo onieśmielający, ale w dużej mierze wynika to z przerażającej maski. Siegel jest tutaj gwiazdą, a jej praca jest niezwykła, biorąc pod uwagę, jak musiała odgrywać rolę niemej. Jej strach i zaradność przebijają się mimo braku mowy.

8. „Pociąg do Busan” (2016)

Pasażerowie pociągu w Korei Południowej robią wszystko, co w ich mocy, aby przetrwać wirusa zombie, który rozprzestrzenia się na ich oczach. Oto film, który zawiera w fabułę wiele emocji.

OryginalnyNoc żywych trupówbył postacią przebraną za horror i jest to dramat rodzinny zamaskowany w ten sam sposób. Poczujesz związek między postaciami ojca i córki i możesz pozostawić tę osobę bardziej załamaną niż przestraszoną. Mimo to ataki zombie są również pełne napięcia.

7. „Podstępny” (2010)

Młody syn najwyraźniej zapada w śpiączkę po tym, jak rodzina wprowadza się do nowego domu, ale dziwne wydarzenia przekonują jego rodziców, że wina może być coś złego.

Reżyser James Wan i pisarz Leigh Whannell postanowili złożyć hołd zarówno nawiedzonemu domowi, jak i podgatunkom horroru opętanego. Dodatkowo stworzyli nowy podgatunek projekcji astralnej, jak to nazywają. Ojciec i syn podróżują do świata duchów i widzimy środowisko inspirowane Argento, które pomaga temu filmowi wyróżnić się na tle innych opowieści o duchach.

6. „Czarownica” (2015)

Siedemnastowieczna rodzina staje w obliczu tragedii i zwraca się przeciwko sobie, gdy siły niegodziwości zaczynają nękać ich i ich wioskę. Co prawda zastanawiałem się, jak ten może działać.

Można by pomyśleć, że trudno byłoby odnosić się do postaci w tak nieznanym czasie. Jednak ustawienie tego okresu jest samo w sobie przerażające, a ograniczenia czasu sprawiają, że postacie są bardziej podatne na ataki. To, co myślałem, że będzie wyzwaniem, okazało się największą siłą filmu. Co więcej, wiedźmy nie są już powszechnie widywanym potworem, więc z pewnością jest to odświeżające.

5. „IT” (2017)

Oparta na powieści Stephena Kinga sześcioro młodych ludzi staje przed złym bytem, ​​który co dwadzieścia siedem lat przyjeżdża na ucztę do ich miasta. Największą siłą tego filmu są postacie. Zbyt często horrory dają nam nietypowe postacie, na których nam nie zależy

Te dzieciaki są szczere i zabawne, a my im kibicujemy. Inwestujemy w nie, a strachy działają, bo dbamy o ich dobre samopoczucie. Dodaj zwierzęce podejście Billa Skarsgårda do Pennywise, a ta interpretacja jest prawdziwym krokiem powyżej miniserialu telewizyjnego.

4. „Badook” (2014)

Owdowiała matka czyta tajemniczą książkę dla dzieci swojemu niegrzecznemu synowi, ale ostatecznie odkrywa, że ​​główny bohater książki może być bardziej złowieszczy, niż początkowo sądzono.

Jeśli wejdziesz w ten film, myśląc, że straszny potwór będzie nawiedzał dom, będziesz rozczarowany. Prawdziwy horror tej historii bierze się z żalu i tego, jak unosi się on nad matką. Stworzenie od czasu do czasu wydaje się przerażające, ale to wiele emocji przedstawianych przez Essie Davis sprawia, że ​​jesteś najbardziej zaniepokojony.

3. „Zaklinanie” (2013)

Podobno na podstawie prawdziwych wydarzeń Ed i Lorraine Warren badają nawiedzenie rodziny Perronów. James Wan wykonuje kolejną świetną robotę, budując napięcie i niesamowitą atmosferę; prawdopodobnie najlepszym przykładem jest segment w chowanego.

W poczuciu strachu pomaga również przełączanie się fabuły między rodziną a domem Warrenów. Warto wspomnieć, że w tym filmie nie ma nagości, prawdziwej krwi i minimalnych przekleństw. To horror, który otrzymał ocenę R za przerażający i ostatecznie zapoczątkował kinowy wszechświat horroru.

2. „Wynoś się” (2017)

Gdy Chris po raz pierwszy spotyka rodzinę swojej dziewczyny Rose, uważa ich zachowanie za dziwne, zanim pozna ich sekretne motywy. Debiut reżyserski Jordana Peele'a przywraca stary trop horroru, którego nie widzieliśmy od jakiegoś czasu; fabuła szalonego naukowca.

Nie zdradzając zbyt wiele, ich szalone plany obejmują operację mózgu i aukcję. Biorąc pod uwagę jego historię w komedii, Peele dobrze rozumie wyczucie czasu i jest to wykorzystywane w budowaniu napięcia aż do punktu kulminacyjnego opowieści. Punkty fabuły są dobrze ułożone z hołdami i komentarzami społecznymi, dzięki czemu Peele zdobył Oscara za najlepszy scenariusz oryginalny w tym roku.

Wyróżnienia: Creep, The Cabin in the Woods, Sinister, Don't Breathe, Ciche miejsce, Midsommar, IT: Rozdział drugi

1. „Dziedziczny” (2018)

Po druzgocącej stracie rodzina zostaje rozbita, desperacko próbując utrzymać się razem, gdy mroczne sekrety zostają odkryte. To film, który wnika pod skórę jak żaden inny. Dużą częścią tego jest czas spędzony na skupieniu się na dramacie rodzinnym.

Jest wiele nawiedzających, upiornych chwil; ale to, co sprawia, że ​​czujesz się najbardziej niekomfortowo, to dynamika między członkami rodziny. W ten sposób reżyser Ari Aster po mistrzowsku łączy horrory prawdziwego życia z paranormalnymi. Toni Collette daje znakomity występ, który budzi zarówno sympatię, jak i obawę publiczności.

Jakie są twoje ulubione horrory z ostatniej dekady? Podziel się swoimi przemyśleniami w komentarzach poniżej!